Van de Nijl naar de Rode Zee

De boot is nog 2 dagen bijven liggen in Aswan. Hier hebben we inderdaad een rustdag gehad omdat we niet mee zijn gegaan naar AbuSimbel. Wel hebben we laat in de middag een rondrit door Aswan gedaan. Hier 1 van de oudste en grootste moskee mogen bezoeken. Zeer indrukwekkend. We hebben ons niet laten bekeren, dus geen paniek allemaal. Bij een bezoekje aan een parfumfabriekje ging zo een beetje het licht bij mij uit en kon ik met moeite luisteren naar hetgeen er verteld werd over het maken van parfum. Het glasblazen van de flesjes kon mij wel boeien moet ik zeggen, maar dat schouwspel was al met een paar minuten voorbij helaas. Daarna nog een mooie rondtoer boven Aswan gekregen met een schitterend uitzicht over stad, de Aswan dam en de Nijl. Een adembenemend gezicht en een goed overzicht tussen arm en rijk. Krotten, hutjes huizen, kerken, begraafplaatsen en op iedere hoek van de straat een moskee. Je wist niet waar je moest kijken zo enorm wijds en groot overzicht. Wederom konden we genieten van de waterpijp en een verkoelend drankje. We hadden geen keus, we konden niet even verder namelijk omdat het "Ramadan ontbijt" was inmiddels. Dan mogen de moslims na zonsondergang eten en zitten de restaurantjes en koffieshops vol met mannen voor een paar minuten. Een waar schouwspel. Hierna met onze groep een bezoek gebracht aan de markt. Hoewel we gek werden van de opdringerigheid toch een bezoek waard en een beleving op zich. Kleine winkeltjes met troep, sjaaltjes, hoedjes, lampjes, water.pijpen …… het kon niet op. Een kleurig geheel. Maar ook geurig, want de geur van kruiden kon je al van ver ruiken. Kruiden op een bergje in de vorm van een piramides, in alle kleuren. Zo leuk om naar te kijken. Volgens mij hebben we van alles naar ons hoofd geslingerd gekregen want verstaan doe je de verkopers uiteraard niet. De verkopers proberen je met van alles en nog wat hun winkeltje in te lokken en spreken op hun manier de taal waarin zij denken je te moeten aanspreken. Bedelende vrouwen met kleine kinderen op de armen getogen in lange gewaden en soms een burka, waar je niet teveel aandacht aan moest schenken. Het was hier oppassen voor kleine kinderen, want als zij je aandacht niet kregen dan kon je een mep op je been verwachten, of werd er aan je arm getrokken. Niet echt prettig, maar de aanblik van de kleurrijke en geurige markt deed een hoop goed.
Na terugkomst op de boot nog genoten van het diner en de zwoele avond op het dek van de boot. Na een heerlijke nachttrust was het weer ontspannen op het dek alwaar weinig verkoeling te vinden was. De zon brand hier letterlijk op je huid. Bij temperaturen rond de 45 graden, lig je of onder de parasol of lig je in het zwembad op het dek. In de middag zijn we gaan varen met een Feluka. Dit is een soort zeilboot. Een mooie tocht langs de eilandjes in de Nijl. Kinderen spelend in het water op zelfgemaakte surfplanken proberen je aandacht te trekken op de Feluka, en allemaal willen ze hetzelfde en dat is geld. Geld, geld en nog eens geld, het draait hier alleen maar om geld. Je moet hier echt vreselijk op je hoede zijn. Want waar je 8 pond voor een fles water moet betalen, daar heb je een eindje verder er 5 flessen voor 10 pond. Je blijkt gewoon in euro's te kunnen betalen en dat wist ik helaas niet. Met euro's ben je zoveel goedkoper uit dan met de Egyptische pond. Want ook hier slaan zij een slaatje uit, ze bereken de hoogste koersen tegen woeker prijzen.
Het is zo een mooi land, helaas weten ze alleen niet hoe om te gaan met de toeristen die hun rijkdom aan oudheden en schatten komen bewonderen. Er is zoveel meer van te maken. Waardoor dit ogenschijnlijk arme land, rijker kan worden. Nog zoveel mooie schatten moeten er hier te vinden zijn. Maar helaas heeft het land niet genoeg geld om deze oudheden op te graven. En hebben ze te maken met een corrupte bevolking.

A3 en Piet jullie hebben gelijk………, ook ik heb mijn liefde voor Egypte gevonden. Wat een prachtland is dit zeg. Volgende keer gaan we samen, want ik wil nog veel meer zien van dit land, er is nog zoveel te bewonderen.

Inmiddels zijn wij aangekomen in Hurghada. Met de boot vanuit Aswan, via KomOmbo en Edfu naar Esna. In Esna zijn wij van de boot gestapt om de overtocht naar Hurghada per bus te doen. Om 12:30 na de lunch zijn wij vertrokken en pas om 18:45 waren wij in Hurghada. Een lange vermoeiende tocht in een klein busje met nog 9 andere mensen. Ook weer een beleving en excursie op zich. De koffers boven op het dak, en om de beurt keken wij naar achteren of de chauffeur niet per ongeluk een koffer zou verliezen. De rit ging langs het groene Nijldal, waar de tijd heeft stil gestaan en je een goede indruk kon krijgen van het openbare leven hier. Het groene Nijldal ging over in een heuvelachtige zandvlakte en uiteindelijk in de woestijn. Lange kilometers met alleen maar zon en zand er kwam geen eind aan. Uiteindelijk ging de zandvlakte over in een gigantisch berg gebied. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Grote goudgele rotsblokken doemde langzaam op aan de horizon. Dichter naar de kust kwam hier meer kleur in. Rood, geel en soms een groene gloed (kan ook een fatamorgana geweest zijn hoor). Nergens een boompje te bekennen wel hier en daar een kleine pol groen, maar meer ook niet.
Langs de weg door de woestijn kleine oases in de vorm van restaurantjes en souvenir kraampjes. Hier kon ik 1 van mijn dochters kwijt voor 2000 kamelen. Hoewel de aanbieding zeer aanlokkelijk was, want 1 kameel kost ongeveer 8000 euro. Ik heb het toch maar niet gedaan, want weet je wel hoeveel troep (lees poep) die beesten maken, en hoeveel zij eten? Die hebben nog meer verzorging nodig dan mijn 2 dochters samen. Nee……… toch maar niet gedaan hoor, mijn dochter is onbetaalbaar immers. En kind ook weer gelukkig.

Hier in Hurghada is het gelukkig wat koeler dan aan de Nijl, hoewel de temperaturen hier toch ook ver boven de 40 graden rijken. Er staat hier een heerlijke soms harde wind. Op het strand worden we gezandstraald, maar verder prima uit te houden. Kamer ligt voor het zwembad en we hebben uitkijk op de Rode Zee, waarin je geen verkoeling zult vinden, want deze heeft een temperatuur van rond de 30 graden, is dus maar 7 graden koeler dan je eigen lichaamstemperatuur. Nu dus tijd om bij te komen van de 1e week. Ik ben moe van alle indrukken maar wel heel voldaan. Huiden rood verkleurd door de zon, en dat terwijl ik de hele dag onder de parasol in de schaduw heb gezeten, wanneer ik niet in het water lag. Voor het eerst van mijn leven gaan snorkelen onder toeziend oog en onder leiding van mijn dochters. Zij hebben mij alle kneepjes van het snorkelen geleerd. De onderwaterwereld is prachtig en adembenemend. Zwarte visjes, zee-egels, gekleurde visjes, nemo visjes en koralen……….. wouw. Nooit geweten dat er onder water zoveel moois te zien is, en nu kan ik er tussen zwemmen en met eigen ogen het moois onder water bewonderen. Heerlijk om zo te dobberen op je buik in het water, helaas is mijn rug dieprood gekleurd door de reflectie van de zon in het zoute water, maar dat mag de pret niet drukken.


Tot zover een update van ons uit het mooie Egypte.
Tot snel maar weer
Liefs en knuffels
Jolanda, Talitha en Chayenne


Pap, wij wensen je een fijne verjaardag maandag.
Oom Herman, heel veel sterkte van de week in het ziekenhuis.
Anja, Elly, Jannine en Christa het volgende foto-uitje is naar Egypte hoor!
Collega's, ik geloof dat ik nog een weekje bij boek, vinden jullie niet erg toch?