Het is hier fantastisch

Hallo allemaal,
Eindelijk een berichtje van ons. Ik heb de internetkaart al een paar dagen in mijn bezit. Een half uurtje voor 3 dollar is een koopje. Jaja, we hebben eindelijk internet verbinding kunnen krijgen, hoera het is gelukt eindelijk! Internetverbinding dateert nog uit de prehistorie hier, en moet nog opgewonden worden met een slingertje. Vandaar de radiostilte tot dit moment.
Het is hier fantastisch moet ik zeggen. We houden het nog wel eventjes vol hier.

Lange rijen bij de incheckbalie van Transavia op Schiphol donderdag, heeft ons ruim een uur gekost om in te checken, alwaar we hoorden dat het vliegtuig al vertraging zou hebben. Dat mocht de pret niet drukken, want dat gaf de meiden de gelegenheid om langer te shoppen. Niet dat ze iets gekocht hebben maar wel lekker hebben kunnen snuffelen.
Na ruim een uur vertraging kreeg het vliegtuig toestemming om te vertrekken. De temperatuur in de cabine steeg naar het nulpunt doordat de airco ernstig hoog stond. Na een hoop klaagzang van de mede passagiers werd hier gelukkig wat aan gedaan. Boven Cairo konden we langzaam goed wennen aan de hitte op de grond, want inmiddels was de temperatuur in de cabine gestegen naar tropisch.

Onze eerste kennismaking met Egypte op het vliegveld van Luxor was positief te noemen, ordelijk, schoon en uitermate vriendelijk. Maar bovenal verliep alles super vlot. Binnen nog geen uur waren wij het vliegtuig uit, hadden wij onze koffers en zaten wij al in de bus op weg naar Luxor. Na een busrit van een kwartiertje kwamen we bij de boot aan. Nou ja bij de boot aankomen!………… Om bij onze boot te komen moesten we eerst door 6 andere boten tippelen, en dan denk je dat wij als laatste boot liggen aan de oever van de Nijl, niets is minder waar want naast ons bleken later nog 2 boten te liggen. Nooit gedacht dat de Nijl zo breed zou zijn. Vanaf het dek een schitterend uitzicht op de Thebe. In de avond prachtig in de schijnwerpers en op de dag nog mooier in de zon. In de vroege ochtend stijgen hier de luchtballonnen op. Iedere morgen een waar schouwspel, in het heldere ochtendlicht tegen het gebergte van Thebe
Het reisgezelschap bestaat uit ongeveer 40 mensen, en ik moet echt zeggen een hele gezellige en zeer gemengde groep ook qua leeftijd. We letten op elkaar houden rekening met elkaar, lachen met elkaar, en helpen elkaar, kortom heel sociaal met elkaar, en dat is wel zo prettig ook.

Het eten is goed, aan boord. De kleine banaantjes smaken naar meer. De broodjes worden hier zoet gebakken.
Vrijdag met de hele groep een ware excursie gehad op zoek naar een pinautomaat en een supermarktje voor de nodige dorstlessers. Want aan boord kost een liter fles water toch al snel 8 Egyptische ponden tegen een koers van 7,3 aannemelijk hoog. Nou de pinautomaat hadden we gevonden hoor, die stamt zo ongeveer nog uit het het stenen tijdperk, maar geld hebben we…….. en daar ging het uiteindelijk om. Ik was blij dat ik (als haantje de voorste) nummer 2 in de rij was, want volgens mij moet dat ding toch echt leeg geweest zijn nadat de laatste zijn transactie had gedaan. De haven lag op een afgelegen gedeelte van Luxor, daar waar je dus wel een schitterend uitzicht hebt over de westoever van de Nijl en Thebe. Maar echt lekker loop je hier niet over straat, werkelijk overal willen ze geld voor hebben, en proberen ze je met 1 euro lokketjes, je een rib uit je lijf te halen. En daar waar je in Turkije denkt gek te worden van het aanspreken, daar begon ik na 1 dag al hor en dol te worden, van de opdringerige Egyptenaren. Hier is het namelijk vele malen erger. We hebben het advies gekregen om alles en iedereen volkomen te negeren. En dat doen we dan ook maar. Geen idee wat ze naar onze hoofden smijten maar we lachen er met de hele groep smakelijk om. Iedereen heet hier " hee" volgens mij want wanneer je ergens langs loopt dan hoor je constant " hee" naar je geroepen worden, en daar reageer ik in Nederland al niet op laat staan hier in Egypte.

Het is behoorlijk Ramadan ook hier, en de vrouwen hebben het advies gekregen om bij de tempels en andere bezienswaardigheden hun schouders bedekt te hebben en iets te dragen tot over de knie. Normaal gesproken hoeft dit niet, is ons verteld. Niet echt een optie bij temperaturen van rond de 45 graden. Maar ja, uit respect probeer je je eraan te houden, maar helaas lukt dat niet altijd. Zeker niet wanneer je andere toeristische volkeren wel gewoon super luchtige kleding ziet dragen zonder enige bedekking van schouders of knieën, of nog erger.
We hebben een rondtoer met de koets gedaan door de stad Luxor, ik ben op plekken geweest waar zoveel armoe heerst, dat je er stil van wordt. Ik schaamde mij gewoon dat ik ongeëerd foto's zat te maken van het armetierige straatbeeld, met mijn spiegelreflex en zoomlens en een merkzonnebril voor mijn ogen. Koetsjes, waarvan je denkt dat bij iedere hobbel het wiel eruit valt, die getrokken worden door paarden, waar onze dierenbescherming onmiddellijk in actie zou komen om de dieren te helpen. Ernstig vermagerd en kale plekken op hun huiden. Helaas zag ik dat pas na de rit, anders was ik alsnog afgehaakt. De stad Luxor kent een gigantische contrast tussen arm en rijk, en dat is duidelijk te zien ook. Hier tussenin ligt het oude Egypte als een nog groter rijkdom. Tijdens onze koetsrit door de stad, hadden we ook nog een tussenstop bij een koffieshop. Nee niet zo 1tje als wij in Amsterdam kennen maar hier is dat totaal anders. Hier kon je gewoon koffie, thee en frisdranken krijgen……….. en hebben wij kennis mogen maken met de waterpijp. Uiteraard hebben we dat allemaal uitgeprobeerd, maar ik ben er niet verzot op geraakt en neem zo een ding dus niet mee naar huis. Wat een smerigheid is dat zeg.
Overigens wilde de koetsier geld hebben, maar dat kreeg hij uiteraard niet want het was ons op de hart gedrukt door de reisleider dat wij dat absoluut niet moesten doen, zij waren namelijk al betaald. En ja hoor bij het verlaten van de koets wilde de koetsier toch nog centen. Wij liepen natuurlijk stug door zonder om te kijken en werden gelukkig te hulp geschoten door sterke mannen uit onze groep. De koetsiers van 20 koetsjes dropen uiteindelijk mopperend af. Wat ze allemaal zeiden laat zich raden. Ik spreek niet de taal, maar kan mij er wel een voorstelling van maken……….. Een belevenis op zich welke ik voor geen goud heb willen missen.

Het is vroeg opstaan hier, om voor de enorme hitte van de dag weer terug te kunnen zijn op de boot. Een dag om 6:15 op staan is hier normaal, zelfs een keer de wekker al om 5:15 af moeten laten gaan. Pfff, en dan hoef je niet eens naar je werk, maar sta je wel zo vroeg op. Het komt dan ook regelmatig voor dat wij nog half slapend aan het ontbijt verschijnen, maar wel fris en fruitig op pad gaan. Om vervolgens na nog geen kwartier in de buitenlucht te zijn niet geheel oksel fris meer zijn. Vreemd genoeg staan we zonder problemen al vroeg naast ons bed. Het is ook nodig want met de intense hitte is het niet verantwoord om later op de dag in de zon te vertoeven op excursie alwaar de schaduwplekken schaars zijn.
We hebben Luxor stad bezocht, de tempel van Karnak en de Luxor tempel. Twee naar mijn mening fantastische overblijfselen uit de oudheid.
Karnak is de tempel van Amon, de koning van der goden. De schaal en complexiteit zijn overweldigend. Een tempelstad die naar alle kanten is uitgedijd. Van oost naar west en van zuid naar noord. De gebouwen zijn er naar schatting 2000 voor onze tijdrekening neergezet. En steeds vraag je je af hoe ze dit in " godesnaam" gedaan moeten hebben. Zuilen-hallen, kolossen, een groot heilig meer het houdt maar niet op. Een overweldigende indruk heeft dit gemaakt op ons. Telkens opnieuw hebben de farao's het heiligdom uitgebreid, rondom de binnenplaatsen, zuilencomplexen en tempels. De Amontempel is het indrukwekkendst, gebouwd naar schatting in de 12e eeuw voor Christus, in opdracht van Ramses II. Alle motieven zijn goed zichtbaar op de zuilen en wanden.
De Luxortempel was weliswaar minder groot dan de die van Karnak, maar zeker niet minder indrukwekkend. Ook hier enorme zuilen en beelden. Omstreeks 1500 voor Christus is deze tempel gebouwd in opdracht van Amenhotep III . Met een lengte van 260 meter en een breedte van 50 meter gaat het om toch wel 1 van de grootste tempels ter wereld. Ook hier heeft Ramses II zich vereeuwigd, waarbij 74 zuilen eens zijn aanwezigheid symboliseerden op de grote binnenplaats. De tempel is gesierd met aan beide kanten een sfinxenallee. Zo mooi al die sfinxen op een rij aan beide zijde. Een soort erehaag wanneer je over de allee loopt richting de tempel.
Je waant je echt in de tijd zo vele jaren voor Christus.

Tijdens deze trip ook een bezoek gebracht aan het Papyrus instituut. We weten nu ook hoe ze Papyrus maken. Leuk om te zien, maar verder aan mij niet besteed. Want ja waarom breng je een bezoek aan de dergelijk fabriekje. Jaja jullie raden het al. Er moest natuurlijk gekocht worden. Niet dat wij dat hebben gedaan hoor! Voor vrouwen geen respect hier, dus het risico om opgelicht te worden neem ik niet. Niets staat geprijsd, dus je moet vragen naar de prijzen. Ze vragen gigantische bedragen voor super kleine dingen, en voor diegene die het een sport vinden om af te dingen, dan is 10% van de vraagprijs betalen heel normaal, en dan betaal je nog te veel.
Overigens moeten die Egyptenaren werkelijk overal geld voor hebben, ja hallo……. zo kan ik ook rijk worden zeg. Zo maakte ik bij een stalletje een foto van een aantal Egyptische petjes, nou dat doe ik dus geen 2e keer meer. We hebben vreselijk gelachen met z'n allen om die Egyptenaar, die luid brullend achter de groep aan kwam omdat hij geld wilde hebben voor het maken van een foto van zijn petjes……………, maar ja wij waren met meer, sneller en vlug in de bus.
We hebben gemerkt dat wanneer we naar de grond kijken, je ook snel van die lastpakken af bent. Chayenne draagt op excursie alleen nog maar een super grote zonnebril, zodat het meeste van haar gezicht bedekt is. Het is ons ook opgevallen dat er geen vrouwen werken hier in "thé middle of Egypt". Mannen maken onze hut schoon en toveren de meest mooie figuren uit onze handdoeken. Grappig dat wel, maar hier heeft de tijd toch echt stil gestaan. Ik zit nu te tikken (voorwerken om straks de tekst de kopiëren en plakken in dit document) in de schaduw op het dek van de boot, want het is bloddy hot. Verbrand zijn we niet gelukkig, we smeren met factor 50 vele malen per dag, dus de zonnestralen krijgen geen kans. Ook onze vochthuishoudig houden wij goed op pijl. Dit moet ook wel want de transpiratie loopt zelfs uit je tenen. Ondanks het heerlijke briesje op de boot krijgen we geen verkoeling als alleen in de airco gekoelde hut. De was drogen moet hier een makkie zijn met de wind die lijkt op het blazen van een föhn op de hoogste stand, gaver. Wel zo gemakkelijk want onze haren hoeven we niet te föhnen. In 5 minuten op het dek is je haar droog en gestyled. Nee deze briesjes zijn echt niet lekker en ronduit smerig te noemen. De verkoeling op het dek bestaat uit geplons in het zwembad, die regelmatig overvol zit met onze groep. De mede passagiers Russen en Portugezen, hebben geen schijn van kans. Nee die jatten alleen je parasol als je eventjes niet oplet.

Gisteren zijn we naar Thebe geweest met de "kolossen van Memnom", de tempel van Hatsjepsoet en uiteraard het Dal der Koningen. Het dal der Koningen was het laatste onderdeel die morgen, en voor een ieder een ware teleurstelling helaas. Er mocht geen camera het terrein op, terwijl het zo indrukwekkend was om de weggetjes naar de graftombes vast te leggen, het dal op zich maakte wel enorm veel indruk, helaas staan de beelden in mijn geheugen gegrift maar niet vast op de camera. Het is een enorm en inmeng dal, wat wel heel veel indruk heeft gemaakt. De tombes op zich vielen tegen. Je zou verwachten daar veel te kunnen zien, en in de kelders van het dal de nodige verkoeling te kunnen vinden. Niets is minder waar. De gangen en de tombes zijn muf en bloedverziekend heet. Wanneer je dan eindelijk bij de tombe bent, zie je alleen de ruimte met de prachtige muurschilderingen. We zijn 2 tombes in gegaan, en konden de 3e niet meer aan. Bij onze entreeprijs zat de toegang tot 3 tombes vandaar. Voor die van Toetachamon moest je uiteraard extra bij betalen, en naar wij hoorde het niet echt waard om te bezichtigen. De tombe is klein en alleen zijn sacograaf met zijn mummie onder glas ligt te rusten in de tombe. Al zijn bezittingen en maskers liggen in Cairo in het museum.
De Tempel van Hatsjepsoet was schitterend en imposant. Daar heb ik naar hartelust kunnen fotograferen. Ook hier mooie muurschilderingen, zuilen en nog veel meer moois. Vanaf de tempel een prachtig uitzicht over de vallei.
De kolossen van Memnon, is niet veel meer (of nog niet gevonden) bewaard gebleven. Wel een prachtig uitzicht over Thebe. Met 2 enorme kolossen van beelden.
Ook op deze dag was een break bij weer een commercieel fabriekje. Hier maken ze beelden uit de steensoorten die Egypte rijk is, en ja hoor…….., ook hier kon je naar hartelust shoppen, en moest je natuurlijk uitkijken dat je niet te veel betaalde voor een luttel ding. Ik heb mij er hier dus ook niet aan gewaagd. En al het moois gelaten voor wat het was. Gisterenmiddag is de boot gaan varen, een dag later dan gepland. En nu varen we heerlijk over de Nijl, en heb ik uitzicht op de Nijl en haar dal. De meiden gierend van de lach in het zwembad. Jong en oud van onze groep kan het bijzonder goed met elkaar vinden, maar dat had ik al verteld. Dus pret alom met elkaar. Straks gaan we aan de zoete thee en mier zoete en super droge cakejes. Die waarvan de vullingen spontaan uit je kiezen springen.

En daarna een bezoek aan KomOmbo. Vanmorgen de tempel van Horus bezocht in Esna. Ook erg mooi met minder zuilen maar prachtige kamers en muurtekeningen. Een verademing om naar te kijken. Al om 7:30 gingen wij op pad na ons riante ontbijt. Ook vanmorgen dus weer vroeg op gestaan. Met de koets naar Edfu om weer zo een mooie tempel te bezichtigen. Deze was nog bijna volledig intact en met de hand uitgegraven. De tempel was inmens hoog, het huidige straat niveau lag ruim 600 meter hoger. Ook hier weer schitterende kolossen en muurschilderingen. Na het bezoek aan Edfu heerlijk gevaren over de Nijl en het dagelijks leven geprobeerd vast te leggen op de foto. Spelende kinderen in het water. Kleine vissersbootjes, ossen die een Nijlbad namen. Een genot om naar te kijken. Maar ook het contrast van het groen langs de oevers met erachter de goudgele heuvels die het begin van de woestijn lieten zien. Bijna de hele middag heen en weer gelopen op het schip van stuurboord naar bakboord, stuurboord naar boeg. Steeds was er weer iets moois te zien. Aan het eind van de middag gestopt in KomOmbo. De mooi mooie tempel was al vanaf ver te zien. De boot kon aanmeren vlak voor de tempel. Hier een geweldige rondleiding gekregen, en nog kunnen genieten van de zonsondergang. Na dit bezoek is de boot weer gaan varen en liggen we inmiddels aan wal in Aswan. Morgen een heerlijke rustdag voor ons en nog een aantal mensen, want er staat een bezoek aan AbuSimbel gepland. Hiervoor moet je al om 3:00 uit bed om per busrit van ruim 3 uur bij AbuSimbel te komen, alwaar je 2 uurtjes de tijd hebt om het moois te aanschouwen. Wij hebben ervoor gekozen om deze uitstap niet te doen. Dus blijven aan boord en zullen de dag vullen met heerlijk relaxen. Misschien in de middag nog wel een citytour door Aswan, maar dat bekijken wij morgen nog.

Kortom, wij vermaken ons prima. Temperatuur is niet om te harden, maar dat mag de pret niet drukken. We genieten, en hebben plezier met elkaar en met de groep.
Ik wens jullie een goede nachtrust. En hoop snel weer verbinding te kunnen krijgen met het internet, om het vervolg met jullie te delen.

Lieve groetjes en dikke knuffels
Jolanda, Talitha en Chayenne

PS foto's zijn te groot op dit moment er volgen er later meer.